Dzwony w Brzeźnie

Ich dźwięk towarzyszy najważniejszym wydarzeniom naszego życia. Napełniają przestrzeń radosnym głosem zwołując na niedzielną Eucharystię, chrzest czy ślub. Obwieszczają triumf Zmartwychwstania. Z dostojeństwem i powagą towarzyszą pogrzebom. Oznajmiają ważne wydarzenia, ostrzegają przed niebezpieczeństwem. W południe zachęcają nas do modlitwy "Anioł Pański". Może niektórych denerwują i przeszkadzają. A jak to było z naszymi dzwonami?

Dzwon jest przedmiotem niosącym piękną, głęboką symbolikę. Dzwon to dźwięk, muzyka, harmonia, ale również wolność, radość, alarm, trwoga, wezwanie, ostrzeżenie, egzorcyzm. Chrześcijaństwo w głosie dzwonów upatruje głos Boży, który wyraża radość i smutek, dziękczynienie i prośbę, wzywa do jedności i manifestuje misterium Chrystusa. Ich daleko rozlegający się uroczysty dźwięk, wywołujący podniosły nastrój, zdaje się mówić „Tu jest obecny Pan...”. Ich dźwięk udziela pewnego rodzaju błogosławieństwa. Rozpięte między niebem a ziemią rozdzielają sacrum i profanum.

Poświęcenia dzwonu dokonuje biskup dla podkreślenia ważności tego aktu. Dzwonom kościelnym nadaje się imię świętego patrona, który użycza swego głosu instrumentowi, by błogosławić i oddalać od nas pokusy i złe duchy. 

Organy piszczałkowe w naszej parafii

"Gdzie słyszysz śpiew, tam śmiało wstąp,
tam dobre serca mają.
Bo ludzie źli, ach, wierzaj mi,
ci nigdy nie śpiewają"

W tej krótkiej strofie przypisywanej wielkiemu Goethemu (choć prawdopodobnie wyszła spod pióra Johanna Gottfrieda Seume'a) zawarta jest głęboka prawda, że człowiek pełen dobra, prawdy i piękna po prostu śpiewa. Kościół naucza, że muzyka jest integralną częścią liturgii, a tejże nie wyobrażamy sobie bez towarzyszenia królewskiego instrumentów - organów piszczałkowych. To właśnie takie organy są właściwym instrumentem Kościoła i o takie powinna zabiegać każda parafia, by wobec żywego Boga śpiewać i grać żywym, naturalnym dźwiękiem, nie z głośnika.

Nabożeństwo fatimskie - 13. maja

W niedzielny wieczór 13. maja rozpoczęliśmy tegoroczne spotkania z Matką Bożą podczas nabożeństw fatimskich. Z radością wchodzimy w kolejne spotkania z Tą, która nas kocha i z miłością upomina, wskazuje drogę i ratuje od zguby. Tegoroczne rozważania dotyczą związku Ewangelii i "Dzienniczka" św. Faustyny z objawieniami fatimskimi. W pierwszej ich odsłonie uczyliśmy się od Jezusa i Maryi miłosiernego spojrzenia na Boga, bliźniego i siebie samego.

Dziękujemy wszystkim czcicielom Maryi uczestniczącym dość licznie w nabożeństwie, członkom Kółek Różańcowych naszej parafii za poprowadzenie modlitwy różańcowej i procesji, p. Beacie Jabłońskiej za udekorowanie figury Matki Bożej kwiatami. Z uśmiechem kierujemy słowa wdzięczności pod adresem Grzesia, który dzielnie prowadził procesję, a także Gosi, Basi i Zosi za usłanie drogi dla Maryi płatkami kwiatów.