Porządek nabożeństw

Niedziela i święta:
8:00 | 11:30 | 17:00

Święta zniesione:
8:00 | 18:00(lato) | 17:00(zima)

Dni powszednie:
7:30 | 18:00(lato) | 17:00(zima)

Kaplica w Głodnie
Niedziela i święta: 10:00
Święta zniesione: 16:30(lato) | 15:30(zima)

Kaplica w Szczepidle
Niedziela i święta: 10:00
Święta zniesione: 16:30(lato) | 15:30(zima)


Pierwszą wzmiankę o kaplicy w Brzeźnie odnajdujemy w biskupich aktach wizytacyjnych z końca osiemnastego wieku. Mieściła się ona w miejscowym dworze. Brzeźno jednak nie stanowiło wówczas osobnego ośrodka duszpasterskiego. Należało przez długie lata do parafii św. Bartłomieja, a od 8 maja 1969 r. przeszło do parafii pw. św. Marii Magdaleny w Koninie. Począwszy od lat siedemdziesiątych XX w. nastąpił na terenach Brzeźna prężny rozwój rodzimego budownictwa mieszkalnego. Powstałe osiedla zaczęły dochodzić do granic Konina

Jednakże początki parafii w Brzeźnie wiążą się dopiero z datą 30 czerwca 1989 roku. W tym dniu z polecenia bpa włocławskiego ks. Andrzej Walczak został zwolniony z funkcji wikariusza parafii pw. św. Mikołaja w Kaliszu i objął stanowisko wikariusza dwóch parafii: św. Wojciecha i św. Marii Magdaleny w Koninie, z rezydencją w Morzysławiu. Otrzymał także misję tworzenia w Brzeźnie parafii. W tym czasie powołana została rada parafialna, w skład której weszły osoby całkowicie oddane misji tworzenia parafii. Wobec takiego stanu rzeczy najważniejszym zadaniem było zbudowanie tymczasowej kaplicy. 27 lipca 1989 r. przy ogromnym entuzjazmie i zaangażowaniu mieszkańców Brzeźna i sąsiadujących miejscowości rozpoczęto budowanie kaplicy.
Prace zostały szybko ukończone i już 15 października 1989 r. Dziekan Dekanatu Konińskiego I Ks. Kan. Jan Trzaskowski, w asyście kapłanów dokonał poświęcenia nowej kaplicy. Biskup Włocławski Henryk Muszyński dekretem wydanym 17 października1989 r. ogłosił nową 298 parafię w Diecezji Włocławskiej. Potrzeba budowy świątyni parafialnej stała się odtąd najważniejszym zadaniem. W lipcu 1989 r. Urząd Gminy w Krzymowie wyznaczył lokalizację przyszłej świątyni w Brzeźnie przy ulicy Kwiatowej, lecz wobec problemów z zakupem działki, władze Gminy Krzymów wyznaczyły nową działkę pod budowę kościoła w parku przy trasie E-2.24 lutego 1991 r. architekt inż. Marian Lis przedstawił wstępny projekt świątyni.Według projektu świątynia miała być zbudowana na planie kwadratu, jednonawowa, z wydzielonym prezbiterium, zakrystią i podpiwniczona. Odtąd prace związane z budową nabrały większego rozmachu. Na uroczystości odpustowe ku czci Matki Bożej Nieustającej Pomocy w 1991 r. przybył ks. bp Henryk Muszyński. Przewodniczył on Mszy św., dokonał poświęcenia placu budowy i wkopanego w ziemię krzyża. Jednocześnie z przygotowywaniem do budowy świątyni, prowadzone były intensywne zabiegi w celu budowy plebanii. W czasie rekolekcji wielkopostnych w 1992 r. miał miejsce ingres do kaplicy obrazu MB Nieustającej Pomocy, który w przyszłości miał znaleźć godne miejsce w nowej świątyni. W maju 1993 r. rozpoczęto wykopy pod fundamenty kościoła. Prace te zostały szybko ukończone i pod koniec czerwca można było zalewać ławy fundamentowe pod świątynię parafialną. Od pierwszych dni września rozpoczęto wznoszenie murów plebani. W 1994 roku plebania stanęła w stanie surowym pod dachem pokrytym papą. Przez cały rok następny trwały prace budowlano-wykończeniowe przy plebani, której poświęcenia dokonał 27 czerwca 1996 r. ks. Bp Roman Andrzejewski. 

Teraz z większym rozmachem można było przystąpić do budowania kościoła. 16 października 1996 r. rozpoczęto wznoszenie murów i dzięki sprzyjającej pogodzie do końca listopada udało się postawić mury zakrystii i wokół prezbiterium na wysokość trzech metrów. Był to dogodny moment, aby dokonać wmurowania Kamienia Węgielnego i aktu erekcyjnego kościoła.Kamień Węgielny został przysłany z Sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Rzymie. Wyjęty on został z ołtarza, w którym umieszczony jest cudowny obraz. Jego poświęcenia dokonał Papież Jan Paweł II w Gnieźnie 3 czerwca 1997 r., podczas piątej pielgrzymki do Polski. Wmurowania natomiast w asyście licznie przybyłych kapłanów, gości i przy bardzo licznym udziale parafian, dokonał ks. bp Bronisław Dembowski. Miało to miejsce 27 VI 1997 r.Jednocześnie został złożony został akt erekcyjny świątyni.

W dniach od 13 do 17 grudnia 2000 r. odbyły się Rekolekcje Adwentowe połączone z odnowieniem Misji Świętych. Od też czasu niedzielne Msze Święte zostały przeniesione do nowej świątyni. Brakowało jeszcze drzwi, okien, posadzki, ale sami parafianie woleli modlić się w nowym kościele niż w ciasnej kaplicy. To mobilizowało do intensywnego prowadzenia dalszych prac. Przez całą zimę 2001/2002 prowadzono prace budowlano-wykończeniowe. Zamontowano wszystkie drzwi i okna, założono instalacje nagłośnieniową i elektryczną. W 2002 roku zakupiono piec do ogrzewania kościoła olejem opałowym. Teren kościelny został ogrodzony na odcinku 58 m. W 2003 r. położono marmurową posadzkę w prezbiterium, zamontowano marmurowy ołtarz, ambonę, chrzcielnicę, mensę pod tabernakulum i pulpit do ogłoszeń.  Od początku lutego 2004 r. zaczęto zakładanie granitowej posadzki w nawie świątyni. Następnie ściany prezbiterium zostały ozdobione polichromią z wyobrażeniem golgoty. Zawieszony został monumentalny krzyż, którego poświęcenia dokonał bp Bronisław Dembowski 27czerwca 2004 r. W następnym roku wystrój prezbiterium został wzbogacony o ufundowane dwa nowe obrazy: Jezusa Miłosiernego i św. Jana Chrzciciela. Ufundowano także oprawę do obrazu Matki Bożej. W 2006 r. sprowadzono ławki, dwudziesto głosowe organy, w rozecie nad chórem zamontowany został pierwszy witraż z wizerunkiem Bogarodzicy, a filary obłożone zostały na wysokość dwóch metrów marmurem. Jednak do ukończenia budowy świątyni trzeba jeszcze zrealizować wiele prac. Dziś parafia ma swój Dom Boży, w którym gromadzi się na wspólnej modlitwie. Bogu niech będą dzięki...  Brzeźno k. Konina Brzeźno to stara osada podkonińska. Niedaleko Brzeżna, nad Wartą, odkryto w 1965 r. obozowisko ludności z czasów środkowej epoki kamienia (mezolitu). Znaleziono tam kilka tysięcy drobnych narzędzi wykonanych z krzemienia. Natomiast w samym Brzeźnie odnaleziono zabytki i ślady osadnictwa kultury trzcinieckiej (wczesna epoka brązu) z II (ok.1500 -1300 p. n. e) oraz III epoki brązu (ok.1300 -1200 lat p. n. e.) Są to głównie odłamki ceramiki i krzemienie. Odnaleziono także ceramikę z epoki rzymskiej.  Pierwsza wzmianka o miejscowości Brzeźno pochodzi z 1398 r., ale wiadomo, że już w XII w. eksploatowano tu metodą odkrywkową wysokiej jakości złoża piaskowca budowlanego. Piaskowiec brzeziński odznaczał się dużą twardością, drobnoziarnistością, białą barwą, wysokim ciężarem gatunkowym i dużą odpornością na działanie czynników atmosferycznych. Z ciosów tego piaskowca kwarcytowego, powstało wiele dostojnych budowli i detali architektonicznych znanych dziś z pierwszych stron katalogów zabytków sztuki np: kolegiata w Tumie k. Łęczycy, kolegiata w Kruszwicy. Mieszko Stary z tego budulca zbudował ok. 1145 roku w Kaliszu kolegiatę. Z piaskowca brzezińskiego zbudowane są także kolumny i portale romańskiego kościoła norbertanek w Strzelnie, romańskie kościoły w Kościelcu kolskim i Starym Mieście k. Konina. W czasach późniejszych kamień ten służył do wykonania niezliczonych pomników, rzeźb, detali architektonicznych i nawet elementów mostów jak most w Kaliszu zbudowany w 1825 r. Eksploatację kamieniołomu przerwano dopiero na początku XX w. z powodu konkurencji tańszych wyrobów betonowych. Obok świątyni widoczne są do dziś zarośnięte wyrobiska po eksploatowanym kamieniu. Na terenie Brzeźna jedynym obiektem wykonanym z piaskowca jest dziś już zrujnowana grota, nad którą, na kolumnie, umieszczona była niegdyś figura Najświętszej Maryi Panny. Największym zabytkiem znajdującym się na terenie Brzeźna jest pałac zbudowany w drugiej połowie XIX w. Akta wizytacyjne z końca osiemnastego wieku informują, że we dworze w Brzeźnie istniała kaplica publiczna. Na początku XIX w. dobra brzezińskie często zmieniały właściciela. Posiadaczami Brzeżna byli Brzechwowie, Trzebuchowscy, Mrowińscy. W roku 1856 prawo własności dóbr Brzeźno uzyskał Antoni Morzycki - jednoczesny posiadacz majątku Ruszkowo nieopodal Gopła. Brzeźno zakupił za 135.000 rubli. Morzycki pochodził z Kujaw ze znamienitej rodziny szlacheckiej herbu Mora. Był on autorem kilku publikacji, filologiem, ekonomistą, działaczem społecznym i wielkim patriotą. Kupując dobra brzezińskie, chciał ocalić je przed kolonizacją niemiecką. W 1875 roku majątek, w skład którego oprócz Brzeżna wchodziły także dwór warzymowski i Ruszkowo, został podzielony pomiędzy żonę i trzy córki Morzyckiego. Majątek Brzeźno wraz z pałacem otrzymała córka Kazimiera wraz z mężem Władysławem Sokołowskim. Dobra Brzeźno obejmowały wówczas cztery folwarki, w sumie 3000 mórg ziemi lekkiej, wiele mórg lasów i łąk. Anna Skarbek - Sokołowska w książce "Czas udręk i czas radości" dostarcza nam wiele cennych informacji o samym folwarku i budowie pałacu w Brzeźnie: "W Brzeźnie był tylko mały trzypokojowy domek mieszkalny, ale w ojcu Witolda zagrała prawdopodobnie ambicja.  Chciał dowieść rodzinie swej żony, że nie jest niedołęgą, ani leniem, ani pasożytem. Do spraw związanych z gospodarstwem rolnym przyjął wytrawnego agronoma Józefa Waliszewskiego (ten chlubił się, że ród jego pochodził od Kazimierza Wielkiego i Estery), a sam zabrał się do rozbudowy domu. Zaczął od tego, że postawił cegielnię, aby nie brakło budulca. Nie był architektem, co prawda, ale podróżował w swej wczesnej młodości, znał Włochy i Francję, miał umysł otwarty i dużo młodzieńczego zapału. Po kilku latach dwór brzeziński stał się takim, jakim go poznałam i pokochałam. Plan domu posiadał wprawdzie pewne cechy niefachowego ujęcia. Front wysuwający dwie odkryte werandy, parterową i piętrową, przypominał swym stylem wdzięk i lekkość szwajcarskich szaletów. Od podwórza natomiast smukła, wysoka baszta i szeroki taras kamienny czyniły dom podobnym do średniowiecznego zamczyska. Całość zasługiwała w pełni na nazwę "pałacu", tym bardziej, że dom tonął w prześlicznych klombach róż, krzewów i żywopłotów. Zieleń i kwiaty były prawdopodobnie zasługą matki Witolda, bo ojciec nie odróżniał kolorów, był daltonistą. Trzydziestomorgowy park, który rozciągał się po prawej stronie domu, był zaplanowany i zasadzony przez rodziców Witolda. Składał się przeważnie z białych brzóz, ciemnozielonych świerków i puszystych jaworów."  W 1907 roku Sokołowscy sprzedali majątek Brzeźno Marcelemu-Bolesławowi Lisowskiemu, najbogatszemu w tych czasach ziemianinowi z Kujaw. W 1932 roku prawo własności wraz z pałacem Lisowski przekazał swojemu synowi Józefowi Lisowskiemu, który w Brzeźnie mieszkał do 1940 roku. Dziś w pałacu mieści się Szkoła Podstawowa im. Marii Konopnickiej

 

Opracował ks.Mariusz Budkiewicz

Kontakt

Parafia Rzymskokatolicka
pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy
Brzeźno, ul.Konińska 10
62-513 Krzymów